Κάθε αρχή και δύσκολη!

Θέλω να σου πω πως μου φάνηκαν οι πρώτες ημέρες μου στη δουλειά, αν προσαρμόστηκα, πως αντέδρασαν τα παιδιά μου στα νέα δεδομένα.

θέλω να σου πω ότι βρήκα δύναμη και αντοχές, από κάπου μαγικά, για να τα έχω όλα και για όλους, να μοιράζω χαμόγελα και αισιοδοξία και να μιλάω για τη δουλειά μου σαν να είναι το καλύτερο που μου έχει συμβεί (μήπως και το πιστέψω κι εγώ). Έχω αντοχές κι ας κοιμάμαι πάλι λιγότερες ώρες, λες κι έχω νεογέννητο στο σπίτι.

θέλω να σου πω ότι ψάχνω οργανωτικές λύσεις για τα ψώνια της εβδομάδας, το φαγητό της εβδομάδας, τα ρούχα της εβδομάδας, τις δραστηριότητες της εβδομάδας.

Για να έχω ελεύθερο χρόνο να απολαμβάνω τους θησαυρούς μου, να με απολαύσουν κι εκείνα, γιατί μου λείπουν και τους λείπω.

θέλω ακόμα να σου πω ότι πάλι με τρόπο μαγικό, κάνω τις δουλειές μου μέσα στις ελάχιστες ώρες της ημέρας, ενώ πριν στο χαλαρό χρειαζόμουν όλη την ημέρα.

Και το κερασάκι είναι αυτή η νέα μου περιπέτεια που επέλεξα να ξεκινήσω, η αναζήτηση και περιήγηση μου στη blogόσφαιρα.

Όσοι με ξέρουν θα σου πουν ότι μου αρέσουν οι περιπέτειες.

Θέλω να σου πω ότι δεν υπάρχουν πιο προσαρμοστικά και δημιουργικά πλάσματα από εμάς τις μαμάδες.

Όμως θέλω να σου πω ότι με έπιασε αυτό το σφίξιμο, αυτό το τρίξιμο στα δόντια, αυτό που είχα πάνω από 3,5χρόνια να το νιώσω.

Είμαι σίγουρη ότι το έχεις νιώσει κι εσύ. Αυτό το σφίξιμο ήρθε πακέτο με την αλλαγή αυτή της ζωής μου και δεν μου αρέσει. Αυτό το σφίξιμο είναι το καμπανάκι που μου λέει χαλάρωσε, καλά τα πας, όλοι είναι καλά....αλλά ακόμα δεν μπορώ να χαλαρώσω.

Όταν φύγει αυτό το σφίξιμο, τότε θα έχω προσαρμοστεί πλήρως στα νέα δεδομένα.

Κατερίνα
Back to Work Mommy